Afgelopen vrijdag reisde ik naar Deventer om de tentoonstelling “Mythen” van Othilia Verdurmen te bezoeken. Zij is een beeldend kunstenaar wier werk zich naar eigen zeggen bevindt op de scheidslijn tussen beeldende kunst en theater. Haar werken zijn vaak groot, kleurig en worden getoond met bijbehorend lichtplan en soundscape, wat je als bezoeker meeneemt in de wereld die zij gecreëerd heeft. Normaal gesproken zijn alle foto’s hier op Featured Mag in zwart wit, maar voor deze tentoonstelling maak ik een uitzondering.

Na eerst een berg opgelopen te zijn, kwam ik bij de Bergkerk.

Yup, ik zit goed!

Eenmaal binnen, bekeek ik eerst drie korte documentaires waarin Othilia zelf over haar werk vertelt: over haar interesses, hoe ze te werk gaat, de thema’s die haar boeien, hoe ze haar materialen uitzoekt en hoe dit ze dit alles tot een kunstwerkt vormt. In het kort: veel lezen, veel naar materialen kijken (ook bij de bouwmarkt!), en dan ergens beginnen.

Een extreme close up van het werk “Penelope en Odysseus”: op kopergaas, een materiaal dat rechtstreeks uit de bouwwinkel komt, heeft Othilia met garen een van de vele vrijers van Penelope geborduurd. Het feit dat ze ze niet alle 100 afgebeeld heeft, verklaarde ze door te zeggen dat ze aan het borduren van één zo’n vrijer al drie dagen werk had. Iedereen die zelf wel eens geborduurd heeft, kan zich hier wat bij voorstellen.

Dit is een close up fragment van haar werk “Het Geheim van de zee”. Vanuit een hoek lijkt het een schelp, maar vanuit een andere blijkt het een gezicht(smasker) te zijn. Ook dit grote werk verandert door invloed van licht, wat het effect van bioluminescentie geeft.

Ook hier weer een close up, waar je goed kunt zien hoe ze materialen zoals stof, plastic en kralen mixt en hoe ontzettend gedetailleerd en arbeidsintensief haar werk is.

Achter: Het Geheim van de Zee. Voor: De Vuurvogel.

Een overzichtsfoto die de werken geen recht doen, maar wel een indruk geven van hun schaal, zeker als je ze vergelijkt met het kerkorgel erachter. De Vuurvogel (het zijn er twee, de dode op de voorgrond en de levende erachter) is uiteraard mijn favoriet. Het maken van dit werk heeft lang geduurd, mede door een échte brand in haar atelier, waarbij haar bijna voltooide werk in vlammen opging. De bij de brand “overleden” vogel maakte zij onderdeel van haar nieuwe werk, dat is de blauwe vogel vooraan.

Ik vind het lastig om er meer over te schrijven, omdat dit heel duidelijk werken zijn die je moet ervaren in de ruimte: hoe groot ze zijn, de vele details, de materialencombinaties, de lichtveranderingen, het geluid. Voor wie (redelijk) in de buurt van Deventer is, kan ik een bezoek aan deze tentoonstelling dan ook van harte aanbevelen. Hij loopt nog tot 24 juni 2018.

Links:
Website Othilia Verdurmen

Disclaimer: zoals op alle “En op pad!” posts is ook op deze post “zelf geboekt, zelf betaald, zelf enthousiast geworden, zelf geschreven”-van toepassing.

***

Volgende week is het weer tijd voor de maandelijkse round up! Tot woensdag!

0