Volgens die reclame van Bever Sport is “niemand een binnenmens”, maar dan kennen ze mij nog niet: ik ben een binnenmens pur sang. Altijd al geweest ook, dat hele buitenspelen vond ik als kind al flink overschat; doe mij maar een boekje en een hoekje. Natuurlijk kom ik met enige regelmaat buiten, maar als ik de keus heb tussen iets buiten de deur doen en thuisblijven dan wint het laatste. Dit leidt er helaas soms wel toe dat ik achteraf denk “Had ik die film/tentoonstelling/whatever toch maar gewoon ingepland”, want ik kom na een bezoekje Buitenwereld toch vaak met frisse ideeën thuis. Vandaar dat ik besloten heb dat ik in 2018 minstens 1 keer per maand iets niet-noodzakelijks buitenshuis ga doen en er een verslag over schrijf voor Featured Mag.

Deze maand bezocht ik de tentoonstelling “Kattenliefde – Negen Levens in de Kunst” in de Kunsthal te Rotterdam. Deze tentoonstelling is helaas afgelopen, maar er volgen zo foto’s van kattenkunstwerken, dus dat maakt hopelijk iets goed. Bij binnenkomst zag ik dit portret getiteld “His Majesty”, geschoten door Marie Cécile Thijs in 2011:

 

 

Het enige wat de tentoonstelling nóg beter had kunnen maken was als deze prachtkat persoonlijk aanwezig was geweest en vervolgens gezellig met me mee naar huis was gekomen, maar aangezien dat niet realistisch is, was dit de best mogelijke opening. De tentoonstelling kon voor mij in ieder geval niet meer stuk. Daarna volgde echter nog heel veel ander moois:

affichekatten (hier voor PTT Post)

 

figuratieve katten (extreme close up van Jean Bedez – Dessin, 2015)

 

abstracte katten (David Shrigley – Untitled (lost cat), 2011)

 

lichte katten (Marie Cécile Thijs – Cat with white collar II, 2011)

 

donkere katten (Walasse Ting – Untitled, circa 1990)

 

gezochte katten (onderdeel van een wedstrijd)

 

gevonden katten (winnaar van de wedstrijd)

 

mensen langzaam morphend in katten (Leonor Fini – The Mutants, 1971)

 

shape shiftende katten (Tango, 2015)

 

katten gemaakt van kattenstickers (Takako Kimura – Untitled, 2004-2005)

 

en natuurlijk activisty katten (Alain Séchas – Red Cat, 1997).

 

Voor wie na 5 zalen nog niet helemaal uitgekat was, was er nog een grote met nepgras beklede speelweide met kattenspelletjes, kattenfilmpjes en andere kattigheden, zoals een behendigheidsparcours. Gezien het feit dat ik de enige persoon van boven de 11 was die bovendien géén kinderen bij zich had, besloot ik het balklopen maar aan me voorbij te laten gaan.

Uiteraard was ook hier de “exit through the giftshop”, waar ik behalve een kattenmagneet ook het supplement van het boek van de Poezenkrant aanschafte, waarna ik geheel verkat de Kunsthal  verliet. Miauw.

Volgende week woensdag volgt een overzicht van dingen deze maand gezien, gelezen en geluisterd. Tot dan!

0