In een poging het herstel van mijn achillespeesblessure te bespoedigen, heb ik in zowel november als januari een Shockwave behandeling bij de sportarts ondergaan. Na elke behandeling mocht ik twee dagen eigenlijk niet, en de 12 dagen daarna zo min mogelijk lopen. Mezelf kennende, besloot ik dat ik een extern middel moest inzetten om ervoor te zorgen dat ik niet op dag 3 dwars door alle pijn heen de Jan Schaefferbrug op zou banjeren, om vervolgens in de woonkamer een aerobicvideo te doen. File under: de manier waarop ik deze blessure opgelopen heb. Hoewel ik dol ben op ezels, probeer ik mij niet langer twee keer aan dezelfde steen te stoten. Dit in het kader van “Leer nou eens van je ervaringen/Nokken met die Olga de Haas shit”.

Geïnspireerd door een video van Hannah Witton kocht ik dus een opvouwbare wandelstok, die in mijn handtas paste. Deze stok zou er niet alleen voor zorgen dat ik steun had en niet te snel kon lopen, maar hij zou ook een signaal afgeven aan de buitenwereld: ik loop moeilijk, jaag mij svp niet op. Want Nederland in het algemeen en Amsterdam in het bijzonder is een opgefokte bende.

Dat weet ik natuurlijk al jaren, maar het is elke keer dat ik letterlijk niet meer zo snel meekom door ziekte of blessure toch weer een schok. Met name de Amsterdamse openbare ruimte is op geen enkele wijze geschikt voor mensen die minder, laat staan niet, mobiel zijn. Overal staan fietsen, stoepranden zijn onmogelijk hoog, liften en roltrappen zijn regelmatig óf defect óf geblokkeerd door (jawel!) een fiets, verkeerssituaties zijn vaak volkomen onoverzichtelijk. Ook moet ik de eerste egale Amsterdamse stoep nog tegenkomen. Ik heb me laten vertellen dat dit komt door het waterpeil en niet doordat de stratenmakers geen straten kunnen maken.

Dan zijn er nog de vrijwel constante verbouwingen en wegwerkzaamheden op verschillende plekken in de stad. En daar bovenop komt nog de enorme bak toeristen én een nog altijd aanzienlijke bak bewoners die door deze chaos heen op tijd op hun werk proberen te komen. De situatie die dan ontstaat, kan niet anders omschreven worden dan als “een zootje”. Amsterdam is duidelijk een stad voor jonge, gezonde mensen geworden, en ik hoef u niet te vertellen dat dat Niet Ok is.