* Wie ben je en waarom?

Hoi! Ik ben Jaime Nyx, een enthousiaste zine reviewer in Australië. Ik bak, ik schrijf boeken en ontplooi diverse zine-gerelateerde activiteiten. Andere mensen vind ik tegelijkertijd fascinerend en doodeng. Ik woon met mijn twee malle honden, een kat die denkt dat hij een hond is en Wanderer, mijn partner. Waarom ik ben, daar ben ik nog niet helemaal uit.

* Schrijven en zines zijn een groot deel van je leven. Wanneer en hoe ben je begonnen met schrijven? Wanneer en hoe hoorde je voor het eerst over zines?

Het is een van de kleine irritaties in mijn leven dat ik werkelijk geen idee meer heb wanneer en hoe ik voor het eerst over zines hoorde. Wat ik wel weet, is dat ik al vrij snel besloot dat ik deel wilde uitmaken van de zine community en begonnen ben met zelf zines maken.

Ik vond het best spannend om mijn persoonlijkheid en mijn leven zo open te delen met anderen in mijn zines, mijn eerste zineserie was dan ook Dear Anonymous, een verzameling van ingezonden anonieme brieven. Daarnaast schreef ik een mini-zine ter ere van Wanderer’s liefde voor Guiness bier. Dat was het begin van mijn liefdesverhouding met zines.

* Je maakt niet alleen zines, je heb ook een website waarop je zines recenseert en bent recent begonnen met een zine podcast. Waarom houd je zoveel van zines?

Dat is een goede vraag. Het is moeilijk om een specifiek ding te benoemen – eigenlijk vind ik het gewoon moeilijk te beschrijven. Niemand dwingt je om een zine te maken. Toch zijn er duizenden mensen die pen en papier pakken om iets te creëren en dat vervolgens met anderen te delen. Mensen delen dingen en communiceren met elkaar, niet gehinderd door leeftijd of opleidingsniveau. Ook is er niemand die bepaalt of wat jij schrijft de moeite waard is. Ik vind dat bijzonder waardevol.

* Je schrijft ook boeken. Verschilt je manier van plannen/schrijven/redigeren als je boeken schrijf van je werkwijze tijdens het zine maken, of werk je altijd op dezelfde manier?

Mijn aanpak is vrijwel gelijk: ik begin met een stapel post its en kladpapier, waarop ik uitwerk waar ik ongeveer over wil gaan schrijven. Ook redigeer ik zowel mijn boeken als mijn zines altijd op papier, omdat ik makkelijker fouten opmerk op papier dan op een beeldscherm.

Als ik fictie schrijf gebruik ik aanzienlijk meer post its en kladpapier, wat inherent is aan het proces. Als ik zines schrijf, heb ik een vrij duidelijk idee van het eindresultaat gaat worden en hoe ik daar naartoe ga werken. Met romans is dat toch lastiger omdat ik dan verschillende verhaallijnen, karakters en dergelijke met elkaar in evenwicht moet houden.

Boeken schrijven levert me veel meer stress op dan het schrijven van zines. Ik heb veel meer last van onzekerheid en blokkades tijdens het schrijven van fictie dan tijdens het schrijven over mijn persoonlijk leven, wat ik een beetje vreemd en ook wel verdrietig vind.

* Wat wil je bereiken? Wat heb je al bereikt?

Ik denk dat ik al een goede start heb gemaakt door mensen te stimuleren en inspireren om zines te maken: zowel beginners als mensen die al een poosje zines maken, of die na een poosje afwezig te zijn geweest weer opnieuw met zines maken beginnen. Mijn website Sea Green Zines (en de bijbehorende Instagram en podcast/videocast) is ondertussen meer dan een persoonlijke website en blog geworden. Het is een plek waar mensen andere zines kunnen ontdekken, tips kunnen vinden en die uiteindelijk een vaste waarde in de zinewereld zal worden. Althans, dat hoop ik.

Dat gezegd hebbende, heb ik niet echt een duidelijk doel voor ogen wat ik wil bereiken. Doorgaan en een hoger niveau bereiken? Ik weet nog niet helemaal hoe “groter en beter” er precies uitziet, maar ik wil vooral blijven doen wat ik doe.

(Foto credit: Jaime Nyx)

Links:

Sea Green Zines weblog
Instagram
Twitter
YouTube
Patreon

***

Volgende week leest u hier in de categorie “En op pad!” een verslag van een avond floaten. Tot dan!

0